مورخ ١٢ یا ۱۳ آپريل ١٩١٢ مستر و مسس مارجوری مورتن نيويورک: درباره ظهور بهار روحانی و عظمت این یوم

مورخ ١٢ یا ۱۳ آپريل ١٩١٢ مستر و مسس مارجوری مورتن نيويورک:
درباره ظهور بهار روحانی و عظمت این یوم ¹

(خطابات جلد دوم، ص. ۱۱ـ۱۲)

ايّام ظهور مظاهر مقدسه، بهار الهی است. اراضی قلوب را سبز و خرم نمايد، گل های حقايق بشکفد، اشجار وجود انسانی پر ثمر شود. انهار اسرار جاری گردد و چشمه عرفان بجوشد و از باران نيسان الهی عالم وجود تازه و تجديد گردد. امّا چون مدتی گذرد کم کم حقايق الهی فراموش شود، قلوب پژمرده ماند و نفوس مانند مرده گردند، فيض الهی منقطع شود و اسرار ربّانی در بين نفوس گم شود. لهذا باز بهار يزدانی جلوه نمايد باران رحمت ببارد، نفحات عنايت مرور کند، عالم وجود را زنده گرداند، حديقهٔ عرفان پرشکوفه شود، اشجار وجود اثمار آبدار دهد.

باری چون مدتی بود باز نفحات الهی منقطع شد آن کمالات نمانده، روحانيات مغلوب گرديده، مادّيات غلبه کرده، عالم امکان مانند جسم بی روح گشته، اثری از بهار نماند، پس حضرت بهاء اللّه ظاهر شد، بهار الهی تجديد فرمود، همان نفحات به وزيدن آمد، همان ابر باريدن گرفت، همان فيض احاطه نمود. حال روز به روز عالم انسانی در ترقّی است و نسيم جديد در هبوب. اشجار وجود خرم است و انهار اسرار جاری است. فيض ملکوت محيط است، تأييدات جمال الهی مؤيّد است و نفثات روح القدس جان بخش است.

اميدوارم در اين بهار الهی فيض ابدی جوئيد حيات آسمانی يابيد در گلشن امکان اشجار بارور گرديد و از نسيم عنايت سبز و خرم مانيد، پر برگ و شکوفه شويد. مانند درخت خشک نباشيد که هر قدر باران بهاری بارد نسيم جان پرور وزد ابداً در آن اثری ظاهر نشود. پس نهال های جنّت ابهی باشيد و گلهای گلشن الهی گرديد. در نهايت خرمی و طراوت باشيد و به فيض ابدی زنده شويد و حيات پاينده يابيد. دو باره برای شما دعا می کنم.