مورخ ١٤آپريل ١٩١٢ در کليسای اسنشن در نیویورک: درباره لزوم توأمان بودن مدنیت جسمانی و روحانی

مورخ ١٤آپريل ١٩١٢ در کليسای اسنشن ¹ در نیویورک:
درباره لزوم توأمان بودن مدنیت جسمانی و روحانی ²

(خطابات جلد دوم، ص. ۱۶ـ۲۰) و (خطابات جلد سوم، ص. ۳۲ـ۳۵)

هُواللّٰه

در اين جمع قسّيس عبارتی از پولس قديس ذکر نمود که شما نور را از شيشه های رنگين می بينيد، روزی خواهد آمد که رو برو خواهيد ديد. فی الحقيقه نور حقيقت از شيشه های رنگين ديده می شد، حال اميدواريم تجلّيات الهيّه بواسطه مرآت صافيهٔ قلب و روح پاک ديده شود. آن نور حقيقت تعليم الهی است، تعاليم آسمانی است، اخلاق رحمانی است، مدنيت روحانی است.

من چون به اين بلاد آمدم، ديدم مدنيت جسمانيه در نهايت ترقّی است، تجارت در نهايت درجهٔ توسيع است، صناعت و زراعت و مدنيت مادّيه در منتهی درجه کمال است، و لکن مدنيت روحانيّه تأخير افتاده. حال آنکه مدنيت جسمانيه به منزله زجاج است و مدنيت روحانيّه بمنزلهٔ سراج. اگر اين مدنيت جسمانيه با آن مدنيت روحانيّه توأم شود، آن وقت کامل است. زيرا مدنيت جسمانيه مثل جسم لطيف است و مدنيت روحانيّه مانند روح. اگر در اين جسم لطيف آن روح عظيم ظهور نمايد، آن وقت دارای کمال است. حضرت مسيح آمد که به اهل عالم مدنيت آسمانی تعليم دهد، نه مدنيت جسمانيه. در جسم امکان روح الهی دميد و مدنيت نورانی تأسيس کرد.

از جملهٔ اساس مدنيت الهيّه صلح اکبر است از جملهٔ اساس مدنيت روحانيّه وحدت عالم انسانی است. از جملهٔ مدنيت روحانيّه فضائل عالم انسانی است. از جملهٔ مدنيت الهيّه تحسين اخلاق است. امروز عالم بشر محتاج وحدت عالم انسانی است محتاج صلح عمومی است. و اين اساس عظيم را يک قوّهٔ عظيمه لازم تا ترويج يابد. اين واضح است که وحدت عالم انسانی و صلح عمومی بواسطهٔ قوّهٔ مادّيه ترويج نشود، به واسطه قوّه سياسی تأسيس نگردد، چه که فوائد سياسيهٔ ملل مختلف است و منافع دول متفاوت و متعارض و به واسطهٔ قوّهٔ جنسی و وطنی نيز ترويج نشود، چه که اين قواء بشريّه است و ضعيف و نفس اختلاف جنس و تباين وطن مانع از اتّحاد و اتّفاق است. معلوم است ترويج اين وحدت عالم انسانی که جوهر تعليم مظاهر مقدّسه است ممکن نيست، مگر بقوّهٔ روحانيّه مگر بنفثات روح القدس. ساير قوا ضعيف است نمی تواند ترويج نمايد.

از برای انسان دو بال لازم است. يک بال قوّهٔ مادّيه و مدنيت جسمانيه است. يک بال قوّهٔ روحانيّه و مدنيت الهيّه است. به يک بال پرواز ممکن نيست، دو بال لازم است. هر قدر مدنيت جسمانيه ترقّی کند بدون مدنيت روحانيّه بکمال نرسد. جميع انبياء بجهت اين آمدند که ترويج فيوضات الهيّه نمايند، مدنيت روحانيّه تأسيس کنند، اخلاق رحمانی تعليم نمايند. پس ما بايد به جميع قوی بکوشيم تا قوای روحانيّه غلبه نمايد، زيرا قوّهٔ مادّيه غلبه کرده، عالم بشر غرق مادّيات شده انوار شمس حقيقت بواسطه شيشه های رنگين ديده می شود الطاف الهيّه چندان ظهور و بروز ندارد. در ايران بين احزاب و اديان اختلافات شديده بوده. حضرت بهاء اللّه در ايران تأسيس مدنيت روحانيّه فرمود. مابين امم مختلفه الفت داد، وحدت عالم بشر ترويج کرد، اعلان علم صلح اکبر نمود و در اين خصوص به جميع ملوک نامه های مخصوص نوشت و در شصت سال پيش به رؤسای عالم سياسی و رؤسای روحانی ابلاغ فرمود. لهذا در شرق مدنيت روحانيّه در ترقّی است و وحدت انسانی و صلح امم به تدريج در ترويج.

اميدوارم که اين تأسيس وحدت عالم انسانی در نهايت قوت ظاهر شود تا شرق و غرب با يکديگر در نهايت التيام آيند، ارتباط تامّ پيدا کنند، قلوب شرق و غرب به يکديگر متّحد و منجذب شود، وحدت حقيقی جلوه نمايد، نور هدايت بتابد، تجلّيات الهيّه روز بروز ديده شود تا عالم انسانی آسايش کامل يابد و سعادت ابديّهٔ بشر مشهود شود قلوب بشر مانند آينه گردد، انوار شمس حقيقت در او تابيده شود. لهذا خواهش من اين است که شما ها بکوشيد تا آن نور حقيقت بتابد، سعادت ابديّهٔ عالم انسانی ظاهر شود.

من در باره شما دعا می کنم که اين سعادت ابديه را حاصل کنيد. من چون به اين شهر آمدم بسيار مسرور شدم که اهالی فی الحقيقة استعداد مواهب الهيّه دارند و قابليت مدنيت آسمانی، لهذا دعا مي کنم که به جميع فيوضات رحمانيه فائز شويد:

پروردگارا يزدانا مهربانا، اين بندهٔ تو از اقصی بلاد شرق به غرب شتافت که شايد از نفحات عناياتت مشام های اين نفوس معطّر شود، نسيم گلشن هدايت بر اين ممالک بوزد، نفوس استعداد الطاف تو يابند، قلوب مستبشر به بشارات تو گردند، ديده ها مشاهده نور حقيقت نمايد، گوشها از ندای ملکوت بهره و نصيب گيرد. ای پروردگار دلها را روشن کن. ای خدای مهربان قلوب را رشک گلزار و گلشن فرما. ای محبوب بی همتا، نفحات عنايت بوزان انوار احسان تابان کن تا دلها پاک و پاکيزه شود از تأييدات تو بهره و نصيب گيرد اين جمع راه تو پويند، راز تو جويند، روی تو بينند، خوی تو گيرند. ای پروردگار الطاف بی پايان ارزان فرما، گنج هدايت رايگان کن تا اين بيچارگان چاره يابند. توئی مهربان، توئی بخشنده، توئی دانا و توانا.