مورخ ٢٣ می ١٩١٢در منزل مستر و مسس برید در کمبریج: درباره ملازمت علوم مادیه و الهیه و تذکار مبعث حضرت اعلی

مورخ ٢٣ می ١٩١٢در منزل مستر و مسس برید در کمبریج: ¹
درباره ملازمت علوم مادیه و الهیه و تذکار مبعث حضرت اعلی ²

(خطابات جلد دوم، ص. ۸۳–۸۶)

ای احبّای الهی امروز من بدارالفنون کلارک رفتم در شهر ووستر. در آنجا خيلی جمعيت بود، صحبت کردم بی نهايت اظهار سرور و شادمانی نمودند. خيلی تشويق و تحريض بر تحصيل علم کردم. زيرا علم اعظم منقبت عالم انسانی است، علم سبب کشف حقائق است، ولی علم بر دو قسم است: علوم مادّيه و علوم الهيّه. علوم مادّيه کشف اسرار طبيعت کند، علوم الهيّه کشف اسرار حقيقت نمايد، عالم انسانی بايد تحصيل هر دو علم کند، اکتفای به يک علم ننمايد. زيرا هيچ پرنده ای به جناح واحد پرواز نکند، بايد به دو بال پرواز نمايد؛ يک بال علوم مادّيه و يک بال علوم الهيّه. اين علم از عالم طبيعت و آن علم از ماوراء الطبيعه. اين علم ناسوتی، آن علم لاهوتی. مقصود از علم لاهوتی کشف اسرار الهی است، ادراک حقائق معنوی است، فهم حکمت بالغهٔ الهی است، کشف حقيقت اديان رحمانی است و ادراک اساس شريعت اللّه است.

باری امروز روز بعثت حضرت اعلی است روز مبارکی است، مبدأ اشراق است. زيرا ظهور حضرت باب مانند طلوع صبح صادق بود و ظهور جمال قدم ظهور آفتاب. هر صبح نورانی بشارت از شمس حقيقت دهد، لهذا اين يوم يوم مبارکی است، مبدأ فيض است، بدايت طلوع است، اوّل اشراق است. حضرت اعلی در چنين روزی مبعوث شد و نداء به ملکوت ابهی نمود و بشارت به ظهور جمال مبارک داد و به جميع طوائف ايران مقابلی کرد. جمعی در ايران متابعت نمودند و در بلايا و مشقّات شديده افتادند و در مقام امتحان و افتتان نهايت قوّت و ثبات آشکار نمودند. چه بسيار نفوس که شهيد گشت، چه بسيار نفوس که در حبس شديد افتاد، چه بسيار نفوس که عقوبات عظيمه ديد. با وجود اين، با نهايت استقامت و ثبوت جانفشانی نمودند، ابداً متزلزل نشدند، از امتحانات ملال نياوردند، بلکه بر ايمان و ايقان خود صد مقابل افزودند. آن نفوس منتخبين الهی هستند، آن نفوس ستارهٔ اوج نامتناهی تقديس هستند که از افق ابدی درخشنده و تابانند. حضرت اعلی را در شيراز اذيّت کردند، بعد به اصفهان آمدند. در اصفهان علما اذيّت زياد کرده، اعتراضات نمودند. بعد حضرت را از اصفهان به تبريز فرستادند و در تبريز چندی اقامت کردند. بعد از تبريز به ماکو فرستادند، در آنجا در قلعه ای محبوس بودند بعد از ماکو به چهريق فرستادند و در آنجا هم محبوس بودند و از چهريق به تبريز آوردند و در آنجا به نهايت ظلم و جفا شهيد نمودند. حضرت اعلی مقاومت جميع ايران را نمودند. اذيّت کردند و هرچه خواستند آن سراج الهی را خاموش نمايند، روشن تر گرديد و روز به روز امرش واضح تر شد. در ايّامی که در ميان خلق بودند، در جميع اوقات بشارت به بهاء اللّه ميفرمودند و در جميع الواح و کتب ذکر بهاء اللّه نمودند و بشارت به ظهور بهاء اللّه دادند که در سنهٔ نه هر خيری شما می يابيد در سنهٔ نه سعادت کلّی حاصل می کنيد در سنهٔ نه به لقاء اللّه فائز می شويد و از اين قبيل بيانات بسيار و جمال مبارک را به اسم من يظهره اللّه ذکر فرمودند. مختصر اين است که آن وجود مقدّس در محبّت جمال مبارک جانفشانی فرمود، چنانچه در کتاب احسن القصص می فرمايد: "يا سيّدنا الاکبر قد فديت بکلّی لک و ما تمنّيت الّا القتل فی محبّتک و السّبّ فی سبيلک وانت الکافی بالحقّ." ملاحظه کنيد که آن وجود مبارک چه قدر صدمه ديدند و چگونه جان فشانی نمودند و چگونه به محبّت جمال مبارک منجذب بودند و چگونه ما بايد بايشان اقتدا کنيم و جانفشانی نمائيم و به نار محبّت اللّه مشتعل گرديم و از عنايات الهی بهره و نصيب گيريم. زيرا آن وجود مبارک وصيّت کرده که در ظهور جمال مبارک در نهايت انقطاع باشيم جميع بشر را از برای او دوست داريم و خدمت به عالم انسانی کنيم. بناء علی ذلک مبارک باد امروز، چه که امروز روز مبارکی است.

امشب من از ملاقات شما ها بسيار مسرور شدم و از خدا خواهم که فيوضات ملکوت الهی بر شما احاطه نمايد، وجود شما ها نورانی گردد و قلوبتان روحانی باشد و جميع ابناء و بنات ملکوت گرديد و منسوب به خداوند جليل شويد و به موجب تعاليم حضرت بهاء اللّه عمل کنيد.