مناجات - اى عزيزان من، محزون مشويد افسرده
ای عزیزان من محزون مشوید افسرده مگردید خاموش منشینید و خود را پریشان و مأیوس مکیند من با شما هستم و شما را در حصن رعایت و کنف حمایتم گرفته در هر آنی تائید و توفیقی جدید نمایم وفا بامر بها نمائید و تا نفس اخیر مانند این عبد در خدمت امر الله و عبودیت آستانش بکوشید و جانفشانی نمائید و از یکدیگر سبقت گیرید از هجران من ملول مشوید و از شئون دنیا و حوادث زمان خائف و مضطرب مگردید از مصائب امکان ادنی تزلزلی در امر الله حاصل منمائید چه که شمائید جند الله و شمائید جمع اهل بها که در این گوفان بلا بمظلومیت کبری و استقامت عظمی و زیور اخلاق و حلل تقدیس و طراز تقوی بین ملاء انشاء مبعوث خواهید شد نصرت امر الهی نمائید و متدرجا این جهان تاریک پر و حشت و انقلاب را باوج عزت ابدیه در ظل امر الله در سایه سرا پرده نجات در آورید ای یاران من و انصار من در این سبیل بعد از من فتور و اهمال منمائید و این فرصت گرابها را از دست مدید والا عاقبت خود خائب و خاسر گردید و از نعمت عظمی تاج عزت ابدیه خود را محروم نمائید گمان ننمائید که از سکون احدی از احبا وهنی بر امر الله وارد گردد لا والله رجالی مبعوث شوند و گوی سبقت را از میدان بربایند پس بکوشید و همت موفور ار نو مبذول دارید من با شما هستم و در ساحت کبریا در محضر حضرت اعلی و جمال ابعی بشدید القوی تائید تان نمایم و دلالت كنم کل متحدا متفقا قیام نمائید تا باین مقام بلند اعلی رسید و الا مرا دیگر نبينيد و بفوز لقا در عالم بالا فائز نشوید اینست ای احبای عبد البهاء سبب سرور و فرح روح من در ملکوت ابهی
بندهء آستانش شوقی