(4) وحدت اصولی جمیع ادیان : اساس ادیان الهی یکی است و آن وحدت و بگاننی بشر است
شريعت اللّه يکی است و دين اللّه يکی و آن الفت و محبت است * حضرت بهاء اللّه تجديد تعاليم انبيا فرمود و اساس دين اللّه را اعلان نمود (حضرت عبدالبهاء، خطابات، لندن، ص 14)
اساس دين الهی يکی است شريعة اللّه يکی است جميع انبياء برای نشر آن مبعوث شدند* لهذا هر ملتی بموجب نصائح الهی عمل نمود بحقيقت رسيد * تعاليم الهی يکی است بنيان محبت اللّه يکی است و اين سبب وحدت و يگانگی بشر است (حضرت عبدالبهاء، خطابات، لندن، ص 13)
مقصد از دين نه اين تقاليدی است که در دست ناس است اينها عداوت است سبب نفرت است سبب جنگ و جدال است سبب خونريزی است. ملاحظه کنيد در تاريخ دقّت نمائيد که اين تقاليدی که در دست ملل عالمست سبب جنگ و حرب و جدال عالمست. مقصدم از دين انوار شمس حقيقت است و اساس اديان الهی يکيست يک حقيقت است يک روح است يک نور است تعدّد ندارد (حضرت عبدالبهاء، پیام ملکوت ص 158)
اساس اديان الهيّه يکی است و مقصد امم و مذاهب عالم مقصد واحد. زيرا جميع معتقد بوحدانيّت الهی هستند و واسطه ها را بين خلق و خالق لازم ميدانند نهايت اينست که اسرائيليان آخر واسطه را حضرت موسی ميگويند و مسيحيان حضرت عيسی و مسلمانان حضرت محمّد رسول الله و فارسيان حضرت زردشت ولی اختلافشان بر سر اسم است اگر اسم را از ميان برداری جميع می بينند که مقصدشان مقصد واحد بوده و هر شريعتی در هر عصر و زمان خود کامل و تجدّد آئين يزدان و ظهورمظهر فيوضات رحمن در هر کوری لازم و واجب. اينست که اهل حقيقت و معنی پی باسرار الهی بردند و از رموز کتاب واقف شدند و حقّ را مختار و فيوضات او را غير محدود و ابواب رحمتش را غير مسدود دانستند بجميع انبياء مؤمن شدند (( ولا نفرّق بين احد من رسله )) گفتند. امّا اهل صورت و مجاز بتقاليد تمسّک جستند و باوهام افتادند متشابهات آيات را وسيلهء انکار امر ربّ البيّنات نمودند (حضرت عبدالبهاء، پیام ملکوت ص 166)