احكام و تعاليم فردى - شُکر

شُکر

حضرت بهاءالله:

1 - " رأس الإحسان هو إظهار العبد بما أنعمه اللّه وشکره في کلّ الأحوال وفي جميع الأحيان "

(لوح مبارک روؤس يا اصل کلّ الخير)

2 - " إن يمسّک خير فاشکر ربّک وإن يصبک ضرّ فاصطبر بل في کلّ الأحوال فاشکر "

(سورة الحجّ ص ٨١ ج ٤ آثار قلم اعلی)

3 - " اشکر اللّه بما عرّفک لا ما عرفه أحد من الخلائق أجمعين وأخذ يدک بأيدي القدرة ونجّاک عن بئر الغفلة وإنّه ما من إلهه إلّا هو وإنّه لوليّ المقرّبين " (سورة الاصحاب يا لوح حبيب - ص ١ ج ٤ آثار قلم اعلی)

4 - " امروز ملأ اعلی و طلعات فردوس ابهی کلّ به حمد و شکر الهی ناطقند چه که انوار ظهور کلّ را احاطه نموده "

(ص ٣٣٩ ج ٧ آثار قلم اعلی)

حضرت عبدالبهاء:

1 - " شکر نعما الهيّه هنگام سختی و زحمت لازم زيرا در بحبوحه‌نعمت هر نفسی ميتواند شاکر باشد حکايتيست که سلطان محمود خربرزه ای را بريد و به اياز داد . اياز ميخورد و اظهار شکر و سرور ممينمود . آخر چون سلطان خود قدری از آن خربزه چشيد ديد بسيار تلخ است . از اياز پرسيد که خربزه باين تلخی را چگونه خوردی و ملال نياوردی جواب گفت که من از دست سلطان نعمتهای گوناگون بسيار لذيذ و شيرين خورده بودم لهذا سزاوار ندانستم که يکمرتبه تلخی بينم و اظهار ملال کنم. پس انسانی که غرق نعماء الهی است اگر وقتی جزئی زحمتی بيند نبايد متأثّر شود و مواهب الهيّه را فراموش کند "

(ص ٢٢٢ ج ١ بدائع الآثار)

2 - " تفکّر در نعماء الهيّه چقدر سبب تذکّر است و تذکّر وسيله تبصّر . چه هوا و نسيم لطيفی است ، چه قوا و استعدادات عجيبی ، چه خوبست انسان قدر اين نعمت ها را بداند و بشکرانه قيام نمايد ، باداء وظائف عالم انسانی و ترويج صلح و صلاح و رفاهيّت و نجاح عموم بندگان الهی پردازد " (ص ٣٠٧ ج ٢ بدائع الآثار)

3 - " شما از نفوسی هستيد که خدا شما را بجهت محبّت خود انتخاب کرده بايد خيلی مسرور باشيد که خدا شما را هدايت نمود تاج عزّت ابدی بر سر شما گذارد . بايد خيلی خدا را شکر کنيد ..." (ص ٢٦٣ ج ٢ بدائع الآثار)

4 - " شما متذکّر باشيد بيدار باشيد بذکر جمال مبارک مشغول و مسرور گرديد که در ظلّ او هستيد و از ملکوت فيض او بهره و نصيب داريد . جميع چشمها کور است و گوشها کر امّا شما الحمد للّه در تحت لواء او درآمديد و ثابت بر ميثاق و عهد او هستيد . اين موهبت را در هر دقيقه ای هزاران شکرانه لازم که چنين الطافی در حقّ شما مبذول شده . اين الطاف را هر يک هزار شکر واجب " (ص ١٦١ ج ٢ بدائع الآثار)