مفاوضات - سؤال از لعن بروح القدس

سؤال از لعن بروح القدس – مفاوضات - اثر حضرت عبدالبهاء – بر اساس نسخه طبع سنهء ١٩٠٨ م

سؤال

" و من قال کلمة علی ابن الانسان يغفر له و امّا من قال علی روح القدس فلن يغفر له لا فی هذا العالم و لا فی الآتی "

جواب

حقايق مقدّسه مظاهر الهيّه را دو مقام معنويست يکی مظهريّت است که بمنزله کره شمس است و يکی جلوه و ظهور است که بمثابه نور و کمالات الهيّه است و روح القدس است . زيرا روح القدس فيوضات الهيّه و کمالات ربّانيّه است و اين کمالات الهيّه بمنزله شعاع و حرارت آفتابست و شمس باشعّه ساطعه شمس است و اگر اشعّه ساطعه نبود شمس نبود . اگر ظهور و تجلّی کمالات الهيّه در مسيح نبود يسوع مسيح نبود از اين جهت مظهر است که کمالات الهيّه در او تجلّی فرموده . انبيای الهيّه مظاهرند و کمالات ربّانيّه ظاهر يعنی روح القدس . اگر نفسی از مظهر دوری جويد شايد متنبّه شود زيرا نشناخته و نداند که آن مظهر ظهور کمالات الهيّه است . امّا اگر از نفس کمالات الهيّه که روح القدس است بيزار باشد دليل بر اينست که خفّاش است و از آفتاب بيزار اين بيزاری از انوار چاره ندارد و اين عفو نميشود يعنی ممکن نيست که بخدا نزديک شود . اين سراج سراج است بسبب اين نور اگر نور نبود سراج نبود حال اگر نفسی از انوار سراج بيزار شود کور است و نور را نتواند ادراک کند و کوری سبب محرومی ابدی . و اين معلوم است که نفوس استفاضه از فيض روح القدس کنند که در مظاهر الهيّه ظاهر است نه از شخصيّت مظهر . پس اگر نفسی از فيوضات روح القدس استفاضه ننمايد از فيض الهی محروم ماند و نفس محروميّت عدم مغفرتست . اينست که بسيار نفوسی بودند که بمظاهر ظهور عداوت داشتند و نميدانستند که مظهر ظهور است بعد که دانستند دوست شدند پس عداوت بمظهر ظهور سبب محروميّت ابديّه نشد زيرا دشمن شمعدان بود و نميدانست که مظهر سراج نورانی الهيست دشمن نور نبود و چون ملتفت شد که اين شمعدان مظهر انوار است دوست حقيقی گشت . مقصود اينست که دوری از شمعدان سبب محروميّت ابدی نيست شايد متنبّه و متذکّر گردد ولی دشمنی نور سبب محروميّت ابديّه است و چاره ندارد .