سؤال
در کتاب اقدس ميفرمايد " انّه من اهل الضّلال و لو يأتی بکلّ الأعمال "، معنی اين آيه چيست ؟
جواب
از اين آيه مبارکه مقصد اينست که اساس فوز و فلاح عرفان حقّ است و بعد از عرفان اعمال حسنه که ثمره ايمانست فرع است . اگر عرفان حاصل نشود انسان محجوب از حقّ گردد با وجود احتجاب اعمال صالحه را ثمر تامّ مطلوب نه . از اين آيه مقصد اين است که نفوس محتجبه از حقّ خواه نيکوکار خواه بدکار کلّ مساوی هستند مراد اينست که اساس عرفان حقّ است و اعمال فرع . با وجود اين البتّه در ميان نيکوکار و گنه کار و بدکار از محتجبين فرق است زيرا محتجب خوش خوی خوش رفتار سزاوار مغفرت پروردگار است و محتجب گنه کار بدخو و بد رفتار محروم از فضل و موهبت پروردگار است فرق اينجاست . پس از آيه مبارکه مقصد اينست که مجرّد اعمال خيريّه بدون عرفان الهی سبب نجات ابدی و فوز و فلاح سرمدی و دخول در ملکوت پروردگار نگردد .