هو الأبهی - یا أبا الفضائل و أمه و أخیه، چندی است که…
۷۱
هو الأبهی
یا أبا الفضائل و أمه و أخیه، چندی است که بوی خوش معانی از ریاض قلب آن معین عرفان بمشام مشتاقان نرسیده. و حرارت حرکت شوقیه شعله‌اش بخرمن دلهای دوستان حقیقی نرسیده و حال آنکه مکتوب مفصلی در بدایت حرقت از فرقت محبوب آفاق ارسال شد
دلیل وصول ظهور ننمود و اشاره قبول مشهود نگشت معلوم است که این افسردگی و پژمردگی از شدت احتراق از فراق محبوب آفاق است و این خمودت از کثرت تأثرات در مصیبت کبری. ولکن انوار شمس حقیقت را افولی نه و امواج بحر اعظم را سکون و کمونی نیست فیوضات ملکوت ابهی مستمر است و تجلیات جبروت اعلی مترادف ابر نیسان عنایت فائض است و شریان محبت الله در جسد امکان نابض تأیید از رفیق ابهی متتابع است و توفیق از حضرت کبریا متواتر اگر آن افتاب انور از افق أدنی که افق امکان است غاربست از افق اعلی طالع و لائح. اگر تا بحال ابصار بشر بسبب سبحات جسمانی از مشاهده آفتاب حقیقت نورانی محروم و ممنوع و محتجب بود حال آن حجاب که در هر عهد و عصر وسیله انکار بود کشف الغطاء گردید چه که در جمیع احیان ظهور که مظاهر احدیتش از مطلع امکان طالع شدند بهانه اعظمشان این بود که میگفتند ”انما أنت بشر مثلنا“ و ما هذا الا بشر مثلکم خلاصه ظهور آن مظاهر احدیت را از مطالع بشریت علت بطلان میشمردند و سبب انکار میکردند و بعد از صعود مؤمن و موقن میشدند زیرا بظاهر شخص بشری ملاحظه نمیکردند لهذا منتبه قوت و برهان و حجج الهی میشدند و مظهر ”و بصرک الیوم حدید“ میگشتند
چنانچه اگر ملاحظه بفرمائید مشهود میگردد که در جمیع اعصار اعلاء کلمة الله بعد از صعود مشارق انوار بافق اعلی گردید چه که ناس فطرة ایمان بغیب را خوشتر دارند و دلکشتر شمرند در جمیع احیان در یوم ظهور انکار نمودند و استکبار ورزیدند و بهانه جستند و در لانه اوهام آشیانه کردند و چون ملاحظه مینمودند که شخصی بهیکل بشری ظاهر و مشابهت جسمانی دارند از موهبت ربانی محتجب میماندند. چون بصر شیطان که نظر در جسم خاکی و طلسم ترابی حضرت آدم کرد و از آن کنز بی‌پایان که اعظم موهبت الهیه و أشرف منقبت انسانیه است کور و نابینا شد و ”خلقتنی من نار و خلقته من طین“ گفت. باری مقصود این است که در رساله ایقان هیکل بشریرا بمنزله سحاب شمرده‌اند و حقیقت نورانیه را بمنزله آفتاب و ”حینئذ تشهدون ابن الانسان آتیا علی سحاب السماء بقوات و مجد عظیم“ عبارت انجیل را باینگونه تفسیر و تأویل فرموده‌اند
پس حال وقت شعله و اشتعال است و هنگام ندا و انجذاب وقت آنست چون بحر در جوش آئید و چون سحاب در برق و خروش و چون حمامه حدیقه وفا در نغمه و ترانه بکوشید و چون طیور سماء بقاء در تغرد و نوا آئید. ای بلبلان گلزار هدایت، و ای هدهدان سبای عنایت وقت جوش و خروش است و هنگام نغمه و آهنگ است دلتنگ منشینید و محزون و دلخون مخسبید. پرواز باوج علا نمائید و آغاز آواز در گلشن هدی نمائید. قصد سبای رحمن کنید و آهنگ ریاض حضرت منان. اگر در این بهار الهی نغمه نسرائید در چه موسمی آغاز ساز نمائید و بگلهای معانی همدم و همراز گردید.
یا أبا الفضل این اشتعال نار سدرتک و این اشراق أنوار محبتک و این أمواج بحر عرفانک و این نسائم ریاض ایقانک و این نغماتک السارة للآذان و این نفحاتک المعطرة لمشام أهل الامکان این جذبة قلبک و این سعة صدرک و این بشارة روحک و این اشتعال جذوتک و این شعلة قبستک دع السکون و لو کان فی هذه الایام الخمودة من شدة الهموم ممدوحة محمودة فاخرج من زاویة الخمول و اقصد اوج القبول و طر فی هذا الفضاء الأبهی و ادخل حدیقة أمر الله بقیامک علی نشر روائح قدسه و اعلاء کلمته قیاما یتزلزل به ارکان الشرک و یرتعد به فرائص الاحتجاب عن رب الارباب و تعلو معالم العرفان و تنتشر اعلام الایقان و تخفق رایات التبیان و یرتفع شراع الحیاة فی سفینة النجاة علی بحر الامکان
جناب آقا سید محمد در خصوص حرکت آنحضرت بصفحات بمبئی تفصیلی مرقوم نموده‌اند جناب آقا میرزا عزیز الله تفصیلا عرض خواهند نمود اگر چنانچه موافق رأی واقع شد بنظر چنین میآید که وجود آنحضرت مثمر ثمری جدید خواهد شد در صورت تصمم بر عزیمت بنظر چنان میآید که اول بزیارت تربت طاهره مشرف شوید بعد عازم آن سمت گردید و الروح و البهاء و الثناء علیک بنهایت استعجال مرقوم شد عفو فرمائید (عبده عباس)
رساله استدلالیه که اثر خامه آن جان پاک بود قرائت و تلاوت شد بشکرانیت الطاف حضرت احدیت لسان گشودیم که بتأییدات ملکوت ابهایش نفوسی مبعوث فرموده که بهدایت جمیع فرق عالم قیام نمایند و نطق و بیان و قوت برهانشانرا در جمیع ملل عالم مماثل و مقاومی نباشد. نشکره علی ما أنطقک بثنائه و اقامک علی بیان برهانه و اثبات حججه و دلائله و اظهار أمره بین ملکوت خلقه و لو کان للناس آذان واعیة و عقول زکیة و نفوس مطمئنة و قلوب صافیة لکفتهم هذه الرسالة. و انی لاتضرع الی الله ان یجعلک آیة الهدی و رایة التقی و منار العرفان و مطلع الایقان و ممهد الطریق و الدال علی سواء السبیل بین ملأ الوجود و قائد جنود الحیاة فی ملکوت الشهود انه مؤید من یشاء و انه لعلی کل شیء قدیر و البهاء علیک (ع ع)