هو الله - ای زائر مشكين نفس حافظ شيرازی در ديوان خويش…

حضرت عبدالبهاء
اصلی فارسی

۷۹

هو الله

ای زائر مشكين نفس حافظ شيرازی در ديوان خويش ميگويد ”تركان پارسی گو بخشندگان عمرند“ آن ترك پارسی گو توئی كه در نهايت شيرينی و حلاوت بفارسی صحبت ميداشتی و من و ياران الهی را سبب سرور و شادمانی ميگشتی حال با قلبی نورانی و روحی رحمانی و انجذابی ملكوتی و تأييدی سبحانی بالنيابه از عبدالبهاء توجّه بآستان مقدّس نما و جبين خويش را بر آستان نور مبين بگذار و روی و موی را بخاك تابناك منوّر و معطّر كن و در نهايت عجز و نياز از قبل من تضرّع و ابتهال نما و طلب تأييد و توفيق كن زيرا مشقّات عظيمه در پيش است و مشكلات كثيره در ميان و عبدالبهاء در نهايت ضعف و نا توان لهذا محتاج امداد اسم اعظم است و مفتقر عنايت جمال قدم تا در اين سبيل توفيقات حقّ نعم الدليل گردد و بدرقه عنايت هادی سبيل شود شايد در اين سفر نفسی در عبوديّت دلبر آفاق بكشد و نصيبی از موهبت ربّ الاشراق برد

ياران الهی را هر يك از قبل من در نهايت اشتياق تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار و بگو ای سرگشتگان صحرای محبّت اللّه و ای گمگشتگان بيابان عشق پرتو عنايت الهی شامل است و فيوضات نامتناهی متتابع عنقريب از اشراق نور مبين روی زمين بهشت برين گردد و از نسيم گلشن عنايت مشام اهل آفاق در شرق و غرب مشكين و عنبرين شود ياران الهی بايد بموجب وصايا و نصائح نور حقيقت جمال قدم روحی لعتبته الفدا قيام كنند و هر يك را بموقع اجرا گذارند نه اينكه مجرّد بخوانند و مودوع اوراق و الواح گذارند بايد اوامر روحانيّه و جسمانيّه اسم اعظم روحی لتربته الفداء در حيّز شهود جلوه نمايد و در احوال و اطوار ياران الهی مجسّم و مصوّر گردد و الّا چه ثمری و چه اثری

باری عبدالبهاء را نهايت آمال اينكه بكلمه‌ئی از وصايا و نصائح مبارك موفّق شود و يقين است ياران نيز چنين آرزو دارند بهائی بايد شمع آفاق باشد و نجم ساطع از افق اشراق اگر چنين است نسبتش حقيقی است و الّا نسبت مجازی است و بی ثمر و بی پا مانند شخصی سياهست نامش الماس و بحقيقت زاغ و غراب است ولی اسمش بلبل خوش آواز از انتساب اسمی چه فائده و از لفظ بهائی چه ثمر بحقيقت بايد بهائی بود و ملتجی بعتبه مقدّسه حضرت نامتناهی جميع ياران را بجان و دل مشتاقم و آرزوی مشاهده ديدار مينمايم و عليكم البهاء الابهی

ای عزيزان عبدالبهاء اگر بدانيد كه چه قدر اشتياق بياران دارم و چگونه شب و روز بذكر و ياد شما مشغولم البتّه از شادمانی پرواز مينمائيد شما ياران اسم اعظميد و ياوران عبدالبهاء در ظلّ الطاف جمال مباركيد و بندگان حقيقی صميمی حضرت كبرياء طوبی لكم ثمّ طوبی. لهذا در نزد عبدالبهاء عزيزيد و جليل و رفيقيد و نديم و در عبوديّت عتبه بهاء شريكيد و سهيم ع ع


منابع