هُوالأبهی

ای آيت رحمن. ¹ حيّ قيّوم چون شمس خرق حجاب غيوم فرمود. از مطلع انوار دو آيات ظاهر و باهر گرديد آيات تدوينيّه و آيات تکوينيّه آن در کتب و زبر و صحائف و الواح مسطور گشت. و اين در لوح محفوظ و رقّ منشور آفاق مبعوث شد. آن بفصاحت و بلاغت و حقائق و معانی معجزه عظيمه بود. و اين بقوی و کمالات و شئون و اسما و صفات آيات باهرات گرديد آن مبيّن اسرار شد و اين مشرق انوار گرديد. آن ملکوت عرفانرا بياراست و اين قطب اکوان و حيّز امکان را رشگ گلستان جنان کرد. سنريهم آياتنا فی الآفاق و فی انفسهم حتّی يتبيّن لهم انّه الحقّ. و البهاء عليک من ملکوت الغيب جبروت الطاف ربّک الرّحمن الرّحيم ع ع