هُواللّه

ای ثابتان بر پيمان. ¹ نامه شما رسيد و مضمون معلوم گرديد نامه در پانزده ماه قبل بطهران مرقوم گرديد و در طهران طبع شد و بجميع ايران انتشار يافت و الآن در دست جميع است عين عبارت آن نامه اين است.

ای بنده آستان مقدّس شکايت از کسادی تجارت نموده بوديد در اين سنه آفات و صدمات کسادی و فساد جميع آفاق را احاطه نموده زيرا بر کلّ حجّت بالغ شده عبدالبهاء در کنائس و محافل اروپ و امريک در اکثر مدن نعره زنان اعلان امر حضرت بهاءاللّه نمود و ندا بملکوت ابهی کرد و براهين لامعه اقامه نمود و دلائل ظاهره و حجّت باهره اظهار کرد ابداً از برای نفسی غذری نماند. بلکه بسياری از خطابه ها در روزنامه ها اعلا ن بآفاق شد. با وجود اين هنوز ناس در خواب غفلت گرفتار متمسّک بمجاز و از حقيقت بيزار. هنوز ناس در شهوات نفسانيّه منهمک بدرجهئی که صور اسرافيل بيدار ننمايد.

البتّه اين غفلت و کفران نعمت و عدم انتباه سبب حسرت و مشقّت و جنگ و جدال و حصول خسران و وبال است و اگر اهل عالم توجّه باسم اعظم ننمايند خطر عظيم در استقبال. ولی در حق ياران اميدم چنان است که آثار لطف الهی ظاهر گردد امورشان از جمهور استثنآء يابد. و عليک البهاء الابهی عبدالبهاء عباس

اين نامه پانزده ماه پيش مرقوم و وقايع مؤلمه امروزه در آن مذکور با وجود اين بنهايت تضرّع و زاری بدرگاه باری دعا مينمائيم که افق عالم انسانی را از اين ابر تيره منزّه و مبرّا نمايد. و عليکم و عليکنّ البهاء الابهی. عبدالبهاء عباس