ای کنيز عزيز الهی، مضمون نامه بديع بود و مشحون باسرار محبّت ربّ قديم قرائت شد و بدرگاه احديّت تبتّل و تضرّع گرديد که آنورقه منجذبه الی اللّه را هر دم بدرقه عنايت رسد و الطاف بینهايت مؤيّد فرمايد تا در ميان اماء رحمن بفنون الحان ذکر يار مهربان نمائی و قلوب را بمغنا طيس عشق الهی مجذوب گردانی هر يک از ورقات را نفحه حيات دمی و بسبيل نجات رسانی و بمشاهده آيات بيّنات دعوت کنی فتح و نصرت الهيّه الحمد للّه دلها را بشور و وله آورده و در جميع آفاق نار انجذاب مشتعل گشته و ابواب ملکوت گشوده و نفوس غافله متنبّه گشته. عَلَم نفس و هوی منکوس شده و رايت نور و هدی بلند گشته. از خدا خواهم و بعتبه مقدّسه عجز و زاری نمايم که اماء رحمن در آنسامان چنان منجذب جمال اللّه گردند که ولوله در اقليم اندازند و شعله بجان قريب و بعيد زنند تا نفوس از جهان و جهانيان منقطع گردند و بجهان الهی تعلّق يابند و بملأ اعلی دل بندند فيوضات نامتناهی خواهند و روی دلجوی دلبر آفاق جويند
امة اللّه خانم ملک و امة اللّه فاطمه سلطان و امة اللّه حرم مرحوم عمو و امة اللّه فاطمه بيگم و امة اللّه صبيّه ايشان و امة اللّه حرم آقا غلامعلی و امة اللّه هاجر خاتون و امةاللّه ملک سلطان و امة اللّه حرم آقا محمّد هاشم و سائر اماء رحمان را کلّاً و طرّاً از قبل من تحيّت ابدع ابهی ابلاغ دار و عليک البهآء الأبهی ع ع