هو الأبهی اللّه ابهی

ای عندليب حديقه ابهی، در اين مدّت مديده هر چند با کمال فصاحت و بلاغت قصائد غرّائی انشآء نموديد ولی اين منظوم اخير لؤلؤ منثور منير است و جواهر بی‌نظير مقبول واقع شد ولی بعد از تصحيح. باری هميشه در چمنستان عرفان بانواع نغمات و ابدع الحان بذکر عبوديّت اين عبد تغنّی فرما تا روح مهتزّ گردد و قلب مستبشر شود و جان روح و ريحان يابد و انوار سرور بتابد و فيض حبور بيفزايد. ای عندليب وقت ساز و ترانه است و هنگام چنگ و چغانه دم بشارتست و روز فيروز فيض و عنايت در شوق و شعف آ و در طرب و شغف. وقت آنست که از فيض الطاف جمال ابهی دم زنی و از اسرار ميثاق قلوب اهل وفاقرا زنده نمائی و البهآء عليک ع ع