هُوالأبهی

ای امة اللّه، هر چند اين مصيبت جانگداز و جگر سوز است و سبب آه و فغان شب و روز ولی بعد از مصيبت عظمی و رزيّه کبری که کبد امکان بنار حرمان بگداخت و جهان را آتشکده فرقت پر حرقت ساخت چشم کيهانرا گريان نمود و قلب آفاق را بريان کرد بايد در هر ماتمی صبر و شکيب نمود و تسکين شعله و لهيب کرد زيرا با وجود طوفان اعظم موج شدائد و الم و ماتم را تأثير شديد نه و با وجود زخم جگرگاه مجروحی اعضا را اثری عظيم نيست. پس تحمّل اين مصيبت نما و تبتّل بدرگاه احديّت کن آن طير بمطار ملأ اعلی پريد و آن ماهی تشنه لب بدريای ملکوت ابهی شتافت ع ع

ای والده آن مرغ خوش پرواز، اگر پرنده‌ ئی بآشيان طيور رحمانی پرد و سروی بگلستان رحمانی خرامد، کوکبی بافق ربّانی صعود نمايد، شمعی بمحفل يزدانی درآيد، نبايد محزون شد و مغموم گشت زيرا در حقّ او صرف عنايت است موهبت است مرحمت است طوبی له و حُسن مآب ع ع

ای جّده، آن گل گلزار محبّت اللّه آن نوگل رعنا از گلخن دنيا روی بپوشيد ولی در گلشن ملکوت ابهی بشکفت و چهره گشاد و دلشاد گشت گريه مکن، مويه منما، زاری مکن، بيقراری منما، اگر بدانی که در چه مقامی مستقرّ است تسلّی تامّ يابی و سکون کلّی جوئی ع ع جناب آقا سيّد يحيی را تکبير ابدع ابهی ابلاغ نمائيد ع ع