هُواللّه

ای بنده الهی، شکر کن خدا را که نور هدايت درخشيد و فيض ابدی بخشيد و بدرقه الطاف رسيد و دل و جان ببشارات کبری خوشنود و مسرور گرديد. مردم عبده اوهامند نبينند و ندانند و در عالم عقل و فکر خويش تصوّری نمايند و آن تصوّر را بپرستند و حال آنکه آنچه در اوهام گنجد و بعقول و افکار ادراک گردد آن صور فکريّه انسانست و محاط نه محيط. جمله ادراکات بر خرهای لنگ حقّ سوار باد پرّان چون خدنگ. حمد خدا را که تو بمطلع هدی و مرکز حقيقت پی بردی و مؤمن و موقن گرديدی اين از عنايت الهيّه و موهبت ربّانيّه است و در هر دمی سزاوار هزار شکرانه. اذن حضور خواسته بوديد وقتش آيد صبر و تأمّل و تحمّل نما و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع