هُواللّه

ای بنده جمال مبارک، الحمدللّه بعد از عودت از ارض مقدّس بآن ديار با نَفَسی مشکبار بهدايت نفوس قيام نموديد و موفّق بترويج دين اللّه شديد ايّام در مرور است و هر بنيانی مهدوم و سبب استکبار و غرور مگر بنياد هدايت که اساس بيت معمور است و تا ابد الآباد باقی و بر قرار و محمود و مشکور ملاحظه در پيشينيان نما که چه قدر قصور بنياد نهادند آن قصور بپايان قبور شد و آن گلستان و گلشن در انجام مزبلستان و گلخن گرديد. ولی هر نفسی در ميدان هدی قدمی نهاد بنيانی بنهاد که اساسش در جهان امکان بود ولی اعلی غرفاتش در اوج لامکان و باقی و ثابت در عالم بی پايان. پس شکر کن خدا را که سائق توفيق چنين دلالت کرد و بدرقه عنايت چنين هدايت نمود از خدا ميطلبم که همواره در صون حمايت محفوظ و مصون مانيد و سبب اعلآء کلمه حيّ قيّوم گرديد. مطمئن باش تأييد ميرسد از فقر محزون مباش و از احتياج انزعاج مجو زيرا در سبيل الهی در هر عصر فقر غنا بود و احتياج اعظم معراج ذلّت عزّت کبری بود و فنا سبب بقا پس اين شئون را در عالم حقّ حکمی نه اصل تأييد و توفيق بر خدمت آستان مقدّس جمال ابهاست روحی لأحبّائه الفدا و عليک التّحيّة و الثّنآء ع ع