هُواللّه

ای حبيب، طبيب قلوب و حکيم روحانی هر مريض را دوائی و هر درد را درمانی تعيين فرموده. يکی را معجون الهی دهد ديگری را درياق رحمانی ولی علاج عمومی که هر مزاج را بهّاج و هر شعله مخمود را وهّاج نمايد آن پاد زهر عنايت است که مورث استقامت است لهذا از حقّ اميد چنين است که ابواب الطاف بگشايد و نظر باستحقاق ننمايد و هر دم عنايتی فرمايد ع ع