هو الله - حمدا لمن أنار الأفق الأعلی بضياء ساطع...

لوح رقم (89) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد3، صفحه 254

( 89 )

شیراز

هو الله

حمدا لمن أنار الأفق الأعلی بضیاء ساطع من شمس الحقیقة علی الارجاء و أفاض علی الوجود فیض الجود و تجلی علی الاکوان بفیض الرحمن و انجذبت حقائق الامکان و انبعثت و اشتعلت و انصعقت و التهبت و ائتلفت و ارتقبت و استفاضت من تلک الآثار و استنارت من تلک الانوار و خضعت و خشعت لرب الآیات البینات فی الاعلان و الاجهار و النور الساطع من الملأ الاعلی بالتحیة و الثناء علی الکلمة العلیاء الجامعة للاسماء الحسنی الفائضة من العوالم العلیاء علی الحقائق المنجذبة بنفحات الله الناطقة بالثناء علی الجمال الابهی و علی من تنور بنوره و انجذب بظهوره الی ابد الآباد

ای بندۀ آستان مقدس از نوافل و مندوب و اذکار و اوراد مسنون سؤال نموده بودید در این دور آنچه منصوص فرائض است اما اوراد و اذکار و نوافل و مندوب مخصوص غیر مفروض اما قرائت هر مناجات بعد از نماز محبوب و مقبول اختصاص نداشته و اما تکمیل نفس در این دور منوط بریاضت و خلوت و عزلت نه بلکه بانقطاع و انجذاب و اخلاق رحمانی و تحصیل معارف ربانی و تحسین اطوار و تزیین قلب بنفحات رب الاسرار بوده و خواهد بود آداب و اصول ریاضت که از پیش بود بکلی منسوخ گشت هذا هو الحق و ما بعد الحق الا الضلال المبین و علیک التحیة و الثناء (ع ع)