هو الأبهی - ای متوجه بديار الهی آنچه بجناب سيد جواد...

لوح رقم (27) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 5، صفحه 25

هو الأبهی

ای متوجه بدیار الهی آنچه بجناب سید جواد مرقوم نموده بودید ملاخظه شد چون مدل بر توجه الی الله و اشتعال بنار موقده در سدره سینا بود روح و ریحان مبذول داشت و نفحه ایقان استشمام شد از فضل عظیم حی قدیم امیدواریم که چون نسائم اسحار و لواقح موسم بهار بر ممالک و دیار مرور و عبور نمائی بهر مشام رسی ببوی خوش ذکر الله معطر نمائی بهر نفسی رسیدی بر عهد و پیمان حضرت پروردگار او را ثابت و راسخ کنی الیوم اهم امور ثبوت و رسوخ بر عهد و میثاق الهی است البته کل نفوس را باید باین امر اعظم بیدار و هوشیار کرد تا آنکه چون جبل راسخ و راسیات ثابته بر عهد و پیمان و ایمان الهی مستقیم مانند در خصوص رؤیائی که تعبیرش را خواسته بودید تعبیرش این است که دخول در دریا عریان و برهنه دلیل این است که انشآء الله حقیقت امرالله بی‌ستر و حجاب ظاهر و باهر گردد و از آلودگی مفتریات مفترین و مرجفین منزه و مقدس شود و انشآء الله شما نیز موفق بآن خواهید شد که آثار عزت امرالله در حیز انظار اهل عالم مشهود و عیان گردد جمیع احبای الهی را در اطراف بکمال اشتیاق از قبل این عبد تکبیر ابدع ابهی ابلاغ فرمائید و بگوئید ای احبای الهی یوم ثبوت و رسوخ است و وقت استقامت و رکوز ملاحظه شداید بلا را ننمائید اگر جمیع این عباد را غرق دریا نمایند و یا گمشده صحرا کنند شما ثابت و راسخ باشید و بر نصرت امرالله ببیان لسان و حسن احوال و اطوار و وصایای الهی قیام نمائید و البهاء علیک (ع ع)