ای دو برادر پاک گهر عموی مهر پرور چون باین کشور رسید یاد آن دو برادر افتاد و خواهش این نامه نمود ملاحظه نمائید که چه قدر مهربانست که در این سامان بیاد آشنا و خویش افتاده و خود را فراموش نموده این نهایت محبت است و دلیل بر فیض موهبت قدر این مهربانی را بدانید و همواره در تطییب خاطر او بکوشید تا مظهر عون و عنایت حضرت احدیت گردید و فائز بملکوت رحمانیت و علیکما التحیة و الثنآء (ع ع)