هو الأبهی الأبهی- ای ثابت بر پيمان مکتوبيکه بجناب آقا سيد تقی ...

لوح رقم (127) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 5، صفحه 138

هو الأبهی الأبهی

ای ثابت بر پیمان مکتوبیکه بجناب آقا سید تقی مرقوم نموده بودی ملاحظه گشت بوی مشکبار ثبوت بر محبت الله استشمام شد و روح و ریحان حاصل گشت الحمد لله آن اقلیم از رائحه کریهه بغضآء مقدس و منزه است اهل عدوان را اثری در آن مکان نه و اهل جفا را راهی باهل وفا نیست ندرتا شاید نفسی مخمود و محروم عبور و مرور نماید احبای الهی باید مظهر اتقوا من فراسة المؤمن فانه ینظر بنور الله باشند رائحه طیبه محبت الله را چون بمشام جان استشمام کنند در کمال روح و ریحان الفت و معاشرت نمایند و اگر چنانچه اثر خمودت بینند بتعارف رسمی بگذرانند باری حمد کن خدا را که ثابت پیمانی و بندۀ رحمان مجمر نار محبت جمال قدمی و محرم خلوتگاه اسم اعظم از پیمانه پیمان سرمست شدی و در بزم استقامت کبری جام سرشاری بدست گرفتی و بخدمت امرالله همیشه قائم و مفتخر بودی قلب عبدالبهآء همیشه بیاد تو مشغول آنی فتور ندارد رب غفور چنان تأیید فرماید که کل در خدمات امر شریک و سهیم گردیم و متفق و متحد شده منتشر در هر اقلیم شویم تا بنار الله الموقده شعله‌ئی بکبد آفاق زنیم و باخلاق الهیه نفوس را منجذب افق اعلی کنیم اینست موهبت عظمی جمیع دوستان حق را از قبل عبدالبهآء تحیات مشتاقانه برسان و بگو ای احبای الهی بحر الطاف مواج است و کوکب عنایت از مطالع آفاق مشرق و لائح و بهاج قدر این عواطف رحمانیه را بدانید که از ملکوت غیب و جهان پنهان شامل و کامل بر جمیع یارانست جمیع قبائل محروم و مأیوس و شما بتأییدات حضرت احدیت مأنوس کل طوائف در حجبات ذلت کبری خزیده‌‌‌اند و احبای الهی پر و بال گشوده باوج عزت ابدیه رسیده و ارواحشان بجناح عون و عنایت بملأ اعلی پریده و صبح نورانی موهبتشان از مطالع امکان دمیده وقت تشکر است و زمان حمد و ثنآء که همچو احسان شایان فرموده و همچو نعمت رایگان کرده طوبی لکم من هذا الفضل العظیم و علیک البهآء (ع ع)