هو الله- يا من تمسک بالعروة التی لا انفصام لها ...

لوح رقم (186) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 5، صفحه 200

هو الله

یا من تمسک بالعروة التی لا انفصام لها حمد کن خدا را که از کأس ثبوت و رسوخ نوشیدی و بعروه وثقای استقامت تشبث نمودی از خمر عرفان مخمور شدی و از بیت مطمور ببیت معمور پی بردی پس پیمانه پیمان بدست گیر و از خمخانه عهد الهی دوستانرا سرمست کن و بازار متزلزلین را شکست ده جامه سکون بدر و جام طهور بنوش و با یار حقیقی دست در آغوش شو از فضل و موهبت الهیه نفوسی مبعوث گشته‌اند که چون کوه آهنین بر عهد مقیمند و چون بنیان روئین متین و رزین یأجوج تزلزل را سدی از زبر حدیدند و مأجوج تبلبل را حائلی چون رکن شدید گردباد افتتان را حاجبند و تندباد امتحان را حاجز و امید از فضل و عنایت جمال قدم روحی لاحبائه الثابتین فدا دارم که این خلعت زیبا برقد و بالای آن بندۀ جمال ابهی سزاوار آید و چنان راسخ و ثابت باشی که کل احبای آن دیار ثابت و راسخ گردند و البهآء علیک و علی کل من تمسک بالمیثاق (ع ع)