ای هزار گلزار الهی همیشه منظور نظر عنایت رحمانیه بودهئی و مشمول الطاف سبحانیه خواهی بود در ایام الله بابدع الحان در گلشن توحید تغنی فرمودی و بمدح و ستایش یزدان لب گشودی یاران رحمانی را سبب سرور و شادمانی بودی و محفل انس روحانیرا مطرب خوش آهنگ ملکوتی گشتی الحمد لله مظهر الطافی و منظور لحظات عین رحمانیت پروردگار در عهد و پیمان ثابتی و مانند جبال راسیه مستقیم و راسخ همواره در مجامع علیا و محافل روحانی بستایش و ثنای جمال ابهی لب بگشا و بابدع انغام نغمه و آوازی بلند کن که روحانیان بشور و وله و انجذاب آیند و کل بنشر نفحات قدس مشغول گردند تا آوازهء شیراز بملکوت بینیاز رسد و صیت محبت الله از آن اقلیم در روی زمین منتشر گردد و علیک التحیة و الثنآء (ع ع)