یابن من قطع القفار و خاض البحار و طوی المهاوی و صعد الجبال فی سبیل الله شكر كن جمال قدم و اسم اعظم را كه از نسل نفسی هستی كه مدت حیات خویش را در نشر الواح الهی صرف نموده بسا شبها تا صبح در بادیه پیمائی بود و بسا روزها تا شام در طی صحاری و براری این موهبت اگر چه الان نظر بعدم سعت امكان و قلت استعداد زمان مخفی و مستور است لكن عنقریب این شاهد دلربا پرده اندازد و جمال و كمال او در عرصه وجود مشهود گردد انوقت واضح شود كه این موهبت چه عنایتی بود و این فضل و جود چه رحمتی باری در جمیع اوقات در نظر بودی و خواهی بود و البهاء علیك و علی ابیك و امك (عبدالبها ع)