ای حبیب طبیب قلوب و حكیم روحانی هر مریض را دوائی و هر درد را درمانی تعیین فرموده یكی را معجون الهی دهد دیگری را دریاق رحمانی ولی علاج عمومی كه هر مزاج را بهاج و هر شعله مخمود را وهاج نماید ان پاد زهر عنایت است كه مورث استقامت است لهذا از حق امید چنین است كه ابواب الطاف بگشاید و نظر باستحقاق ننماید و هر دم عنایتی فرماید (ع ع)