هو الله- ای دو فدائی جمال مبارك حقا كه در درگاه ...

لوح رقم (146) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 6، صفحه 148

هو الله

ای دو فدائی جمال مبارك حقا كه در درگاه احدیت قابلید و فائق خادمید و موافق در محبت و خدمت و عبودیت رب الملكوت تحمل هر جفائی نمودید و صبر بر هر بلائی كردید هر زهری چشیدید و هر دردی كشیدید ملامت دیدید شماتت شنیدید مبغوض جاهلان گردیدید و مغضوب بیخردان شدید اما ممنوعیت از حمام سبب محفوظیت از نار حمیم شد و مصونیت از عذاب جحیم نادانان اگر راه حمام بستند الحمد لله چشمه هذا مغتسل بارد و شراب جوشید و مانند ایوب از هر مرض و عیوب مبری گردیدید در ان چشمه شست و شو باید تا از ان ماء طهور لطافت موفور حاصل گردد باری یا لیتنی كنت معكم فافوز فوزا عظیما و این را بدانید كه این شماتت و ملامت عزت ابدیه است و این زحمت و اذیت راحت سرمدیه چه بسیار از بزرگان كه ایام خویش را بعزت دنیوی گذراندند و كلمه‌ئی شماتت نشنیدند بلكه السن شعرا بمدح و ستایش انان قصائدی انشا نمود و ان قصائد ورد زبان هر شارد و وارد حال اثری از ان باقی نه نه نام و نشانی و نه عزت و اعتباری اما نفوسیكه در سبیل الهی هدف سهام ملامت شدند و مورد سنان شماتت گشتند و در هر دمی سمی چشیدند حال ملاحظه نما كه در ملأ اعلی چه خبر است و از ان گذشته در عالم ادنی نیز جمیع السن بمدح و ستایش انان مشغول و محامد و نعوت انان در معابد عظیمه بصوت بلند مسموع اینست معنی ایه مباركه كه میفرماید و اجعل لی لسان صدق فی الاخرین و علیكما التحیة و الثناء (ع ع)