ای شاعر ماهر اشعار بمثابه لئالی پرتو نثار بود و نتیجه قریحه ان یار وفادار قرائت شد و سبب بشاشت گشت از حق میطلبم لسان بلیغی بگشائی و نطق فصیحی بنمائی و در محامد و نعوت الهیه و تسبیح و تقدیس عتبه رحمانیه داد سخن بدهی و از قیود این جهان پر محن برهی ازاد شوی و پاك نهاد روشن شوی و گلشن تا باغبان احدیت در خیابان خاطرت بطراحی گلهای معانی پردازد و حدائق قصائد و اشعار شعرای سابق را طراوت و جلوهئی نماید و علیك التحیة و الثناء (ع ع)