هو الله- ای یاران مهربان الحمد لله الطاف جمال ابهی ...

لوح رقم (191) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 6، صفحه 185

هو الله

ای یاران مهربان الحمد لله الطاف جمال ابهی مانند دریا موج میزند و فیوضات ملكوت اعلی موجش باوج میرسد ندای جانفزای یا بهاء الابهی از باختر بلند است و اهنگ خوش یا علی الاعلی از خاور گوشزد هر هوشمند صیت شمس حقیقت جهانگیر است و اوازه دلبر افاق در شرق و غرب معروف و شهیر دلها سرمست باده الست است و جانها در خمخانه عشق می پرست علم وحدت عالم انسانی بقوت بهاء الله بلند و رایت هدایت اسمانی در اوج اعلی موج زن اهنگ عبودیت است كه جهانرا باهتزاز انداخته و بانگ محویت و فنای عتبه كبریاست كه خاور و باختر را بحركت اورده با وجود این نفوسیكه باثر كلك خویش و مهر و امضا بعبارتی ركیك شلیك ربوبیت زدند و خویش را شمس الله الاكبر نامیدند و كل شمس عنده من كل صغیر اصغر گفتند و جمال مبارك تیشه بر ریشه این ادعا زد و بصریح عبارت فرمود كه اگر انی از ظل امر منحرف شود معدوم صرف خواهد بود وسیله‌‌‌ئی نیافتند كه این بنده استان را متهم كنند جز اینكه زبان ببهتان گشایند كه فلان ادعای ربوبیت دارد ایا هذیانی اعظم از این میشود لا والله قطع نظر از جمیع بشر حجر و مدر و شجر شهادت دهند كه عبدالبها را ارزوئی جز عبودیت استان نه و كلمه‌‌‌ئی كه دلالت بر وجود كند از فم او صادر نه فنعم ما قال لاله ساغر گیر و نرگس مست و بر من نام فسق ولی این های و هوی و عربده را چه اهمیتی و چه نتیجه‌‌‌ئی الا ان یروا انفسهم فی خسران مبین از فضل جمال مبارك امیدوارم كه لسان ناطق باشید و نخل باسق گردید و نجم بازغ شوید و علیكم البهاء الابهی (ع ع)