هو الله- الهی الهی هذه امتک الموقنة بآیاتک المشتعلة...

لوح رقم (3) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 2

هو الله

الهی الهی هذه امتک الموقنة بآیاتک المشتعلة بنار محبتک قد صعد شقیقها الی العالم الأعلی و رجع الیک حافیا عریا بادی الفقر و الفناء و قصد باب رحمتک الکبری و التجأ الیک یا مجیر الضعفاء مستجیرا بکهفک الاوقی و ملاذ رحمتک التی سبقت الأشیآء ایرب انت العفو و انت الغفور فاغفر له بفضلک یا ربی الودود و کل خطیئة و کل زلة و ذنوب انک انت الرحمن و انک انت المنان و منک العفو و الغفران اجره یا الهی فی جوار عفوک و اورده علی مورد فضلک و ادخله فی قباب رحمتک و ارزقه من نعمک و آلائک انک انت الکریم الرحیم و انک انت البر الرؤوف العلی العظیم

ای امة الله فراموش نشده و نخواهی گشت همیشه در خاطر هستی از فضل جمال ابهی چنان امیدوارم که در کمال انجذاب و اشتعال بآزادی در بین اماء رحمن محشور گردی که نفحات تقدیس و تنزیه مشام طلعات نورآء را معطر نماید شب و روز بکوش و تضرع و ابتهال نما که قوه انقطاع احاطه نماید و فیوضات تضرع و ابتهال متتابع و مستمر شود قلب مانند آفتاب گردد و روح مستبشر بمواهب رب الارباب نفس مطمئنه گردد و حقیقت قلب راضیه و مرضیه تا روح قدسی جلوه نماید و جمال بیمثال پرتو تأیید افشاند اینست صفت نفوس منجذبه الی الله از فوت متصاعد الی الله اخوی محزون و متأثر و متکدر نباشید این پرواز آزادی او بود و این انتقال کامرانی او از جمیع بلایا و محن و رزایا آزاد شد و بجوار رحمت کبری شتافت و علیک التحیة و الثنآء (ع ع)