ای ورقۀ موقنۀ غفران مادر خواهی و آمرزش آن مغفوره جلیل اکبر جوئی ای امة الله چون آن ورقه متصاعده منتسب حضرت اسم الله الاصدق شهید مجید بود و در ظل کلمه وحدانیت مقر داشت و بآتش محبت دلبر ابهی روحی لعتبة المقدسة الفداء مشتعل بود البته در بحر غفران مستغرق است و در فردوس عفو و احسان مخلد رویش بنور رضا روشن است و خویش چون مشک و عبیر منتشر در آفاق کرم مطمئن باش و راحت که سرمست جام عنایت است و مسرور از الطاف حضرت احدیت و البهآء علیک و علیها (ع ع)