ای امة الله المنتسبة الی من شرفه الله بجواره فی الملکوت الأبهی و الرفیق الأعلی در این انجمن رحمانی ذکرت مذکور شد و یادت معروف گشت بدرگاه حضرت ذو الجلال عجز و نیاز گردید که در کل حین و اوان مشمول عنایت حضرت رحمن باشید و در ظل سدره منتهی مستظل الطاف حق باماء خویش برون از حد و تعریف و بیان است و عنایات جمال مطلق چون دریای بیپایان لکن الیوم اماء رحمن هر یک در نهایت قوه ایمان و اطمینان باید مبعوث و ظاهر گردند و بروش و سلوک و حسن اخلاق و شور و انجذابی بین اماء ارض حرکت نمایند که نفس گرمشان در اشجار رطبه شعله افروزد و بن و بنگاه خود پرستی و ریشه غفلت از خدا پرستی را بسوزد و البهآء علیک (ع ع)