ای فدائیان حضرت یزدان چون صبح میثاق رحمن دمید و آوازه پیمان بشرق و غرب رسید سرمستان صهباء الست اقداح افراح بدست گرفتند و در میدان پیمان جولان نمودند و سودائیان جمال مقصود را سرمست کردند و در جهان دل و جان شوق و شور و حشر و نشور انداختند و علم ثبوت و رسوخ افراختند و در پهن دشت روح و ریحان بتاختند و فریاد برآوردند ان هذا هو المیثاق العظیم ان هذا هو العهد القدیم ان هذا هو الفیض الشدید ان هذا هو النور المبین ان هذا هو الحبل المتین ان هذا هو الصراط المستقیم ولی نوهوسان صبیان هر یک بطمعی افتادند و بنای ملعبه اطفال گذاشتند طوبی للثابتین (ع ع)