ای کنیز مقربه درگاه کبریا هر چند از پیش نامهئی بشما مرقوم گردید شاید که نرسیده چون جناب حکیم باشی بینهایت تأکید در تعریف و توصیف شما نمودند دوباره این نامه تحریر شد ای امة الله در دورهای سابق جمع اناث هر چند اقدام در خدمات نمودند و بادیه محبت الله پیمودند باز در صف رجال محسوب نمیگشتند زیرا الرجال قوامون علی النساء منصوص بود حال در این دور بدیع کار اناث پیش گرفت این قید برداشته شد کل محشور در صقع واحد شدند هر نفسی قدم پیش نهد نصیب بیش برد و هر سواری در این میدان جولان دهد بضرب چوگان گوی برباید خواه رجال خواه نسآء خواه ذکور خواه اناث رب ربة الخدور فاقت الذکور و انتصرت علی جیش موفور و حازت قصبات السبق فی مضمار الوجد و السرور حال الحمد لله تو یکی از آن خیل جلیلی و میدان وسیع و صبیه محترمهات همعنان فعلیکما بالطراد و السباق فی هذا المضمار و المیدان و علیکما البهآء الأبهی (ع ع)