هو الله- ای ورقات مطهرۀ محترمۀ مقربۀ...
لوح رقم (170) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 134
هو الله
ای ورقات مطهرۀ محترمۀ مقربۀ درگاه کبریا خوشا خوشا که محافل روحانی ترتیب دادید و بحجت و برهان الهی پرداختید و بدلائل قاطعه و شواهد کتب مقدسه اثبات امر نور مبین خواهید این مقصد بسیار مبارکست و این مراد سبب نورانیت عباد و بلاد از بدو ایجاد تا بحال در هیچ کور و دوری محافل اماء رحمان ترتیب نشد و در میان ایشان ترویج درس تبلیغ نگشت این از خصائص این دور عظیم و قرن کریم است البته بنهایت همت در تکمیل این انجمن و تزیید اطلاع بر حقائق معانی و اسرار بکوشید تا بلکه انشاء الله در اندک زمانی نساء حکم رجال یابند و سرخیل عالمان گردند لسان فصیح بگشایند و بیان بلیغ بنمایند و در جمیع آفاق چون سرج هدی جلوه نمایند در بعضی موارد حضرات نساء استعداد عجیبی دارند سریع الأنجذابند و شدید الألتهاب باری شب و روز اوقات را حصر در بیانات و تحصیل کمالات نمائید و همواره در این خصوص بمذاکرات پردازید چون یکدیگر را ملاقات کنید هر یک دیگری را بشارت دهد و بعنایات و الطاف حی قدیم امیدوار کند و از دلیل و برهان دم زند و باسرار ملکوت زبان بگشاید تا در هیکل امکان روح حقیقی سریان نماید و اسرار ما کان و ما یکون واضح و مشهود شود ای کنیزان عزیز الهی نظر باستعداد و لیاقت خود نکنید بلکه اعتماد بر الطاف و عنایات جمال مبارک داشته باشید زیرا آن فیض ابدی گیاه را شجره مبارکه نماید و سراب را بارد و شراب کند ذره مفقود را جوهر وجود نماید و نمله معدوم را ادیب دبستان علوم فرماید از خار گل برویاند و از خاک سیاه ریاحین معطر پربها انبات نماید سنگ را لعل بدخشان کند و صدف دریا را مملو از گوهر تابان فرماید طفل نو آموز را ادیب دبستان کند و جنین مهین را فتبارک الله احسن الخالقین فرماید ان ربی لعلی کل شیء قدیر (ع ع)
هو الله بنت محترمه جناب ایادی امر الله علی قبل اکبر نامه‌ئی مرقوم نموده بود و اسماء شما را ذکر کرده بود من نیز بدرگاه حضرت کبریاء تضرع و ابتهال نمودم و طلب تأیید کردم (ع ع)