هو الله- یا امآء الرحمن از قرار مسموع محفلی...

لوح رقم (280) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 218

هو الله

یا امآء الرحمن از قرار مسموع محفلی آراستید و بخدمت آستان مقدس برخاستید طوبی ثم طوبی که در عصر رب بذکر حق پرداختید و در این میدان بجان و دل شتافتید تا بمنزل مقصود رسیدید و بسر وجود پی بردید وجمال موعود یافتید و حقیقت شهود ادراک نمودید پرتو انوار شمس حقیقت فائض و الطاف جمال مبارک شامل حال مؤمنات و موقنات در هر دمی موهبتی جلوه نماید امآء رحمن باید فرصت این ایام را غنیمت شمرند و هر یک جهدی نماید تا بدرگاه رب اله تقرب جوید و استفاضه فیض از مبدء وجود کند حالتی پیدا کند و بقوتی مؤید گردد که هر شخص ذلیل را بمجرد القآء کلمه نفس عزیز کند و محروم را محرم لاهوت نماید و مأیوس را امیدوار نماید و بی‌نصیب را از موهبت کبری بهره و نصیب دهد و جاهل نابینا را دانا و بینا کند و غافل کاهل را بیدار و هوشیار نماید اینست صفت امآء رحمن اینست شیم کنیزان درگاه کبریا ای ورقات موقنات در صفحات اروپا و امریکا امآء رحمن گوی سبقت و پیشی را از میدان رجال ربوده‌اند و در تبلیغ و نشر نفحات الله ید بیضا نموده‌اند عنقریب مانند طیور ملأ اعلی در اطراف و اکناف دنیا بپرواز آیند و هر نفسی را هدایت کنند و محرم راز گردانند شماها که ورقات مبارکه شرقید باید بیش از آنان شعله زنید و بنشر نفحات الله پردازید و ترتیل آیات الله کنید پس تا توانید بنصایح و وصایای جمال مبارک قیام نمائید تا جمیع آرزوها میسر گردد و آن جویبار و چمن گلشن احدیت شود و علیکم و علیکن البهآء الابهی (ع ع)