هو الله- ای یاران حقیقی عبدالبهآء و امآء رحمن...
لوح رقم (293) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 226
هو الله
ای یاران حقیقی عبدالبهآء و امآء رحمن در این دم که در بوستانی مانند باغ ارم با جناب مستر ملک همدمم چون ایام رضوانست دلها خرم و جانها شادمان است فی الحقیقه این باغ در نهایت لطافت و طراوت است و هر چند من در این باغم ولی یاران در لانه و آشیانه قلب منزل و مکان دارند و این ایام سرور بیاد کل میگذرد از الطاف حضرت مقصود امید چنانست که یاران و امآء رحمن نیز بشادمانی و فرح روحانی ایامی بسر میبرند و در احیای قلوب و روشنی قلوب و گشایش بصر و شنوائی آذان محرومان میکوشند و شب و روز بتزکیه نفوس خویش و تحسین اخلاق و تقدیس روح و تنزیه نفس و اکتساب فیوضات الهی و اقتباس انوار رحمانی سعی بلیغ مبذول میدارند جناب امین حاضر و از جمیع یاران و امآء رحمن نهایت ستایش مینمایند که کل سرمست جام الستند و در خمخانه محبت الله مخمور و می‌پرست جام صهبای معرفت الله بدست گیرند و رقص کنان و پا کوبان نعره یا بهآء الابهی از دل و جان برآرند رویها بنور ملکوت ابهی روشن و منیر است و گوشها بنغمات جانفزای ملکوت آیات در اهتزاز شدید محافل روحانی منظم است و مجالس تبلیغ مرتب جمیع یاران و امآء رحمن را آرزوی دل و جان سطوع انوار است و ظهور اسرار و بروز آثار و جلآء ابصار بقوه برهان بصائر بگشایند و بفیض رحمان سرائر و ضمائر منور نمایند زبانها در نهایت فصاحت ناطق است و دلها روشن بمثابه صبح صادق باری از تعریف و توصیف جناب امین شعف و شغف عظیم حاصل گردید و از برای هر یک نامه مخصوص خواهش نمود ولی این قضیه ممتنع و مستحیل زیرا الواح و صحائف و اوراق از جمیع اطراف و اکناف مانند باران میریزد و فریاد الجواب الجواب از جمیع آفاق بسمع میرسد دیگر معلوم است که کار چه قدر مشکل است لهذا در نزد یاران و امآء رحمن معذورم و البته بانصاف نظر مینمایند و این نامه مفصل را مرقوم نمودم تا آنکه طبع شده یا عکس برداشته گشته بهر یک از احباء و امآء رحمن نسخه‌ئی بدهد
الهی و محبوبی و وله قلبی و رجآء فؤادی انی ابتهل الیک فی صباحی و مسائی و اتضرع بین یدیک فی غدوی و آصالی و ارجوک و امرغ جبینی علی التراب و ادعوک بلسانی و جنانی و استمطر من سحاب رحمتک غیثا هاطلا لحدائق قلوب الاحباء و رشحات سحاب رحمتک لریاض نفوس الامآء رب ان هؤلآء آووا الی الکهف الاوقی و التجئوا الی الباب الرحیب من موهبتک العظمی و لاذوا بعتبتک المقدسة الارجآء حتی تجعلهم مجامر نار محبتک بین الوری و منابع مآء الحیاة فی الفردوس الاعلی و مهابط الاسرار من الملأ الاعلی و مصادر الآثار من الملکوت الأبهی رب ان هؤلآء قاسوا کل مشقة و عناء و صبروا علی البأسآء و الضراء و تحملوا شماتة الاعدآء و وقعوا تحت مخالب و براثن ذآب کاسرة من الخصمآء و وحوش ضاریة من الاعدآء و ما اخذتهم لومة لائم و لا انصرم صبرهم من الغارة الشعواء بل ثبتوا علی المیثاق و رسخت اقدامهم عند ما اشتد الساق بالساق و طابت ضمائرهم و صفت سرائرهم یوم الاشراق و استقاموا و لم یتزلزلوا حینما وقعت المصیبة الکبری و قامت قیامة الآماق و اشتدت الحسرات و سالت العبرات و صعدت الزفرات فی یوم الفراق رب اجعلهم اشجارا باسقة فی ریاض محبتک و السنا ناطقة بذکرک و انجما بازغة من افق رحمانیتک و اشعة ساطعة من کوکب فردانیتک و ازهارا مؤنقة فی حدیقة رحمانیتک و احفظهم فی کهف حفظک و کلائتک و احرسهم بعین رحمانیتک انک انت الکریم و انک انت الرحمن الرحیم (ع ع)