ای ورقۀ زکیه منجذبه علیک بهآء الله الأبهی و ثناء الله العلی الاعلی شکر کن حضرت احدیت را که در تحت عصمت بندهئی از بندگان الهی درآمدی که بانوار محبت الله رخی چون شمع روشن دارد و دلی چون گلزار و گلشن قلبی ملهم دارد و صدری چون وادی ایمن چشم بینا دارد و زبانی چون طوطی گویا گوشی باز دارد و روحی با سروش همراز مؤید بجنود ملکوت است و موفق بعنایت رب ودود از فضل مخصوص حضرت مقصود امیدوارم که مجامع امآء الرحمن را گرم نمائی و بوجد و وله آری (ع ع)