هو الله- ای مقبلان و مقبولان درگه کبریآء...
لوح رقم (309) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 240
هو الله
ای مقبلان و مقبولان درگه کبریآء جناب امین مکتوب شما را ارسال نمودند و استدعای تحریری از این اسیر کردند نهایت ستایش را از شما نموده‌اند که آن خانواده اشخاص ستوده‌اند و مانند طیور شکور در ریاض ملکوت ابهی لانه و آشیانه نموده‌اند سر بآستان مقدس سوده و در میدان عبودیت گوی سبقت و پیشی ربوده‌اند لهذا مستحق عنایتند و شایان موهبت ای دوستان اگر بدانید قلب عبدالبهآء بشما چه قدر مهربان است البته بی‌نهایت مسرور و شادمان گردید
رب و رجائی ان اخت هذا المشتعل بنار محبتک کانت تحت عصمة نبیلک الجلیل و نقیبک النجیب و کانت منقطعة عن دونک و منجذبة الیک و مشتعلة بنار محبتک قد خدمت قرینها الکریم حبا بجمالک و طلبا لرضائک و شغفا بحبک و تحملت کل مشقة فی سبیلک و کل تعب فی حبک الی ان تجردت عن قمیص الاشباح و تجرعت من راح الصعود الی الملأ الأعلی فی عالم الأرواح رب انت الغفور و انت العفو و انت التواب انی ابتهل الیک ان تغفر لی و لها و تعفو عنی و عنها کل جریرة و سیئة کانت منبعثة عن الحقیقة الامکانیة و مقتضیات البشریة و ارزقها لقآئک فی عالم عمائک انک انت الکریم الغفور التواب الوهاب (ع ع)