هو الله- ای یاران و امآء رحمن این واضح...

لوح رقم (312) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 7، صفحه 246

هو الله

ای یاران و امآء رحمن این واضح و عیان است که عبدالبهآء بی‌نهایت بشما مهربان زیرا شب و روز آرام ندارد و دقیقه‌ئی راحت نجوید یا بگوید و یا بنگارد و بذکر ابرار و امآء رحمن پردازد و در بعضی شبها بدرگاه جمال ابهی بزارد و بگرید و جمیع دوستان و امآء رحمن را تأیید و توفیق از ملکوت الله بطلبد این حال استمرار دارد هر صبح عجز و لابه کند و هر شام جزع و گریه نماید که پروردگارا ابرار را انوار بخش و ورقات را آیات ملکوت اسرار فرما روحانی کن نورانی فرما سبحانی کن ربانی نما و حیات جاودانی بخش و بقای سرمدی ده سراجهای نورانی نما و آیات رحمانی کن امواج بحر تقدیس نما و افواج ملکوت ابهی کن طیور حدیقه معانی نما و ماهیان دریای سرمدی کن از هر آفتی محفوظ نما و از هر حوادثی محروس و مصون کن در سبیل رضا سالک فرما و در اقلیم وفا ناسک کن هر دم روحی جدید بدم و در هر نفس از نفس رحمانی زنده نما در جمیع مراتب ترقی بخش و بجمیع شئون رهنمون فرما توئی مقتدر و توانا و توئی واقف اسرار و بینا و علیهم و علیهن البهآء الابهی (ع ع)