ای مبتهله الی الله نسآء در اینعالم هزاران هزار و گذشتگان بیحد و شمار کل عاقبتشان خسران مبین بوده و هست نه ثمری و نه اثری نه میوهئی نه برگی کل معدوم صرف و مفقود بحت گشته و خواهند شد مگر آن جواهر تقدیسیکه در فجر ابداع چون ستاره سحری درخشیدند یعنی نسائیکه مطلع آیات وفا بودند و با قلبی پاک و با رخی تابناک توجه بمظهر لولاک کردند آن نفوس مطالع آیات توحید شدند و مرکز رایات تمجید و بانوار حقیقت ساطع گشتند و بنفحات قدس مؤانس جان رایگان در سبیل جانان فدا نمودند و هیکل عنصری را در قربانگاه عشق الهی محو و مضمحل کردند اگر صفت امآء رحمن جوئی اینست و اگر سمت کنیزان مقرب درگاه کبریا جوئی اینست علیک بها و علیک بها و علیک بها (ع ع)