ای آواره سبیل الهی پریشانی و بی سر و سامانی در ره عشق کامرانی و شادمانی است نظر بپایان کار نما زیرا عاقبت این پریشانی جمعیتست و نهایت این آوارگی پناه حضرت احدیت اگر از قطره محروم شدی الحمد لله بحر بیپایان در مقابل داری و اگر از ذره محجوب شدی آفتابی روشن در پیش داری از حق طلبم که آنچه نهایت آمال و آرزوی تست میسر گردد و علیک التحیة و الثنآء (ع ع)