هو الأبهی- ای منتسبان در گاه احدیت جناب آقا محمد صادق...

لوح رقم (209) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 145

هو الابهی

ای منتسبان در گاه احدیت جناب آقا محمد صادق نامه مختصر نگاشت ولی رجای مفصل نمود از برای هر یک شما شرح مبسوطی استدعا نمود اما با وجود مشاغل غیر محصور این پر قصور چگونه از عهده برآید مقصود ذکر امآء رحمان است و یاد احبای یزدان جمعا خوشتر و دلکشتر و شیرین‌تر و بامزه‌تر است زیرا دلالت بر اتفاق و اتحاد و وحدت حال مینماید که آن اشخاص معدوده حکم شخص واحد دارند و آن نفوس کثیره مظهر فیوضات واحد حقیقی هستند ملاحظه فرمائید که چه قدر شیرین و خوشتر و دلکشتر است دیگر برهانی بهتر از این نمیشود و عذر و گریز دلپذیرتر از این نخواهد شد انشآءالله اگر وقت فرصت حاصل شد بکمال دقت بنگارش نامه بهر یک میپردازم و خاطر کل را می نوازم و علیکن و علیکم التحیة والثنآء (ع ع)