هو الأبهی- ایها الفرع الخضر النضر الرفیع...

لوح رقم (248) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 170

هو الابهی

ایها الفرع الخضر النضر الرفیع من السدرة المبارکة آنچه مرقوم بود معلوم شد و هر چه مسطور بود مشهود شد ارواح بلطائف معانیش مسرور شد و دلها ببدایع مبانیش محظوظ گشت هر کلمه‌ئی که از منبع خلوص در امر الله صادر چون مآء زلال که از غمام بهار نازل دل را طراوتی بخشد و روح را لطافتی و نفوس را بشارتی فی الحقیقه از برای این گمگشتگان بادیه محبت الله تسلی مفقود جز نفحات قلوب احباء الله و فسحتی معدوم جز مشاهده آثار ثبوت و رسوخ بر امر الله زیرا این اصل متین قائمه امر است و منشأ آثار قضا و قدر انوار یقین باین قوت آفاق وجود را احاطه نماید و اسرار محبوب العالمین باین آثار ملکوت وجود را روشن کند پس ای مبارک شاخ سرو حقیقت نورانیه جمیع انظار را متوجه این امر اتم اعظم کن که احبای رحمن ثابت و راسخ مانند و البهاء علیک (ع ع)