هوالأبهی- یا من انجذب من نفحات الله چون نیر اعظم...
لوح رقم (306) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 219
هو الابهی
یا من انجذب من نفحات الله چون نیر اعظم از آفاق امم اشراق فرمود حقائق ظلمانیه که عدو انوار بودند پرده بر دیده کشیدند و در هاویه سقوط و هبوط خزیدند و از شدت غل و بغضآء بهمسات و نفثات افکیه و همزات و لمزات شرکیه خواستند که آن نور ساطع و شعاع لامعرا از جمیع ابصار و بصائر مستور و پنهان نمایند شمس حقیقت بپرتوی جمیع آنحجبات و سبحات را خرق و مضمحل فرمود و در قطب سمآء و خط نصف النهار چنان اشراق نمود که امکان مشرق انوار لامکان گردید و ظلمتکده آفاق ملکوت اشراق افق اعلی گشت ذلت الأعناق لقوة برهانه و عنت الوجوه لعظیم سلطانه و سجدت النفوس لباهر آیاته و خرت و انصعقت من سطوع تجلیاته سبحانه ما اعظم شأنه و اکبر برهانه و اقوی سلطانه العظیم و سبحان الله با وجود آنکه در ایام ظهور مظاهر تقدیسش تجربه نموده بودند که از صعود فتوری در امرشان حاصل نگشت در صعود نیر اعظم باز اهل وساوس و ظنون بحرکت آمدند و گمان کردند که بلکه خمودتی در نار سدره ربانیه حاصل گردد و انوار نیر اعظم از آفاق امم بکلی زائل شود طیور لیل بجناح آمال و امید بپرواز آمدند و جولانی کردند و عربده‌ئی نمودند و میدانی جستند و کوشیدند و جوشیدند حمد محبوب عالم را که عاقبت کل خائب و خاسر گشتند و انامل حسرت گزیدند و بآتش حرمان سوختند عضوا علیکم الأنامل من الغیظ قل موتوا بغیظکم انوار شمس حقیقت سطوعش بیشتر گشت و کلمة الله علوش عظیمتر صیت امر الله بلندتر شد و آوازه حزب الله شرق و غرب را احاطه نمود له الحمد و له الشکر علی هذا الفضل العظیم (ع ع)