هو الله- یا من آنس من سدرة سینآء نار الهدی...
لوح رقم (308) – من آثار حضرت عبدالبهاء – مکاتیب عبد البهاء، جلد 8، صفحه 221
هو الله
یا من آنس من سدرة سینآء نار الهدی قد رتلت آیات شکرک لله علی ما هدی الی المحجة البیضآء و الطریقة المثلی و الشریعة السمحة النورآء و الحقیقة الفائضة العلیا و ان هذه موهبة اشرقت بها الأرض و السمآء و تلئلئت انوارها فی الأوج الأعلی و انکشفت بها الغیاهب الظلمآء و تزینت بها فضآء الخضرآء و استضآئت منها آفاق الغبرآء فاطمئنت بها القلوب و انشرحت بها الصدور و طابت بها الأرواح و تسعرت بها نیران محبة الله بین الضلوع و الأحشآء فهنیئا لک بما اخترت البصیرة علی العمی و شاهدت آیات ربک الکبری و استظللت فی ظلال سدرة المنتهی و آویت الی الکهف الأوقی و نلت الحظ الأوفی و حزت القدح المعلا و شربت قدحا دهاقا طافحا بصهبآء محبة الله و علیک التحیة و الثنا ربنا قدر لنا حسن الرضآء و الصبر علی القضآء و التجلد عند البلآء و المسابقة الی المشهد الفدآء فی ساحة الکبربآء و نور ابصارنا بضیآء مشرق من ملکوتک الأعلی یا واهب العطآء و فائض النعمآء و جلیل الآلآء ادرکنا بتأییدک و توفیقک فی کل حین و آن انک انت الکریم الرحیم علی عبادک الضعفآء و انک انت اللطیف الجمیل لأرقآئک الفقرآء
ای بندۀ الهی در خصوص مصارف وجوه بریه که از اوقاف جد مرحوم است مرقوم نموده بودید این را بفقرای ضعفا و عجزه و ایتام چه از یار و چه از اغیار توزیع نمائید و اما آن خاک پاک که بودایع الهیه یعنی رؤس مقطوعه شهدا مشرفست البته مقدس است و تابناک بلکه رفیعتر از اوج اعظم افلاک ملآئکهء ملأ اعلی طائف آن بقعه نورآء و قلوب مشارق هدی ساجد آن ارض بیضآء بقدر امکان بقسمیکه مخالف حکمت نباشد محافظه و صیانت آنقطعه زمین نازنین از اعظم مشروعات مقبوله درگاه حی توانا و مرهم زخم دل عبدالبهآء فدیت بروحی اولئک الشهدآء وا شوقی لزیارة تلک المقبرة البیضآء و وا ولهی لمشاهدة تلک البقعة النورآء رب اسقنی تلک الصهبآء و انلنی کأس موهبتک التی هی نشوة اولئک الأزکیاء النقبآء النجبآء برحمتک الکبری انک انت الکریم المنان و انک انت المقتدر العزیز المستعان جناب عم بزرگوار را بالنیابه از این بندۀء گنهکار تحیت مشتاقانه برسان و بگو یادت همیشه در خاطر موجود و از رب غفور استدعای تأیید موفور میگردد (ع ع)