بايد بنوعی مذاکره و مشاوره کرد که اسباب کدورتی و اختلافی فراهم نيايد و آن اينست حين عقد مجلس هر يک بکمال حرّيّت رأی خويش را بيان و کشف برهان نمايد اگر ديگری مقاومت ميکند ابدا او مکدّر نشود زيرا تا بحث در مسائل نگردد رأی موافق معلوم نشود و بارقه حقيقت شعاع ساطع از تصادم افکار است در نهايت مذاکره اگر اتّفاق آراء حاصل گردد فنعم المراد و اگر معاذ اللّه اختلاف حاصل شود باکثريت آراء قرار دهند *