دوستان را محفلی بايد و مجمعی شايد که در آن مجامع و محافل بذکر و فکر حقّ و تلاوت و ترتيل آيات و آثار جمال مبارک روحی لأحبّائه الفدا مشغول و مألوف گردند وانوار ملکوت ابهی و پرتو افق اعلی بر آن مجامع نوراء بتابد واين محافل مشارق اذکار است که بقلم اعلی تعيين و مقرّر گرديده است که بايد در جميع مدن و قرا تأسيس شود … و اين مجامع روحانی در نهايت تنزيه و تقديس ترتيب يابد تا از محل و ارض و هوايش نفحات قدس استشمام گردد *