ای کنيز مقرّب ملکوت اللّه نامه ئی که مرقوم نموده بودی…

٦٥

ای کنيز مقرّب ملکوت اللّه نامه ئی که مرقوم نموده بودی رسيد از مضمون همّت بلندی و مقصد ارجمندی مفهوم گرديد که خيال سفری باقصی بلاد شرق داری که تحمّل مشقّات عظيمه نمائی تا سبب هدايت نفوسی گردی و بشارت بملکوت اللّه دهی اين مقصد دليل بر آنست که آن کنيز عزيز الهی را همّت بسيار بسيار بلند است.

امّا بشارت بايد باين داد که موعود جميع ملل عالم ظاهر و آشکار گشته چه که جميع ملل و مذاهب هر يک منتظر موعودی هستند و حضرت بهآءاللّه موعود کلّ لهذا امر بهاءاللّه سبب شود که خيمه وحدت عالم انسانی در قطب امکان بلند گردد و رايت عموميّت بشری بر جميع جبال و تلال موج زند چون زبان باين بشارت گشائی اين وسيله تبليغ گردد.

امّا اين سفر بسيار بعيد است و تا جمعی نباشند بشارت تأثير در آنجا چندان ننمايد اگر مصلحت بدانيد يک سفربايران نمائيد و در مراجعت بژاپون و چين مرور نما اين بنظر بسيار بهتر و خوشتر آيد و الّا هر نوع که موافق دانيد مجری داريد همان مقبول *