ای اماء رحمن محفل رحمانی که در آن مدينه نورانی تأسيس نموديد بسيار بجا و مجری بود فی الحقيقه همّتی نموديد و گوی سبقتی ربوديد و بعتبه کبريا بعبوديّتی قيام نموديد و بموهبتی رسيديد حال بايد بکمال همّت و روحانيّت در آن محفل نورانی جمع شويد و ترتيل آيات کتاب مبين نمائيد و بذکر حقّ مشغول گرديد و بيان حجج و براهين نمائيد و در هدايت نسآء آن ديار بکوشيد و بتربيت بنات و اطفال پردازيد تا امّهات از صغر سن اولاد را بتربيت تامّ تربيت نمايند و حسن اخلاق بيآموزند و بفضائل عالم انسانی دلالت نمايند و از صدور حرکات مذمومه منع کنند در آغوش تربيت بهائی پرورش دهند و تا آنکه طفلان نورسيده از ثدی معرفت اللّه و محبّت اللّه شير بنوشند و نشو و نما نمايند و حسن سلوک و علوّ فطرت و همّت و عزم و حزم در امور و استقامت در هرکار و علويّت افکار و حبّ ترقّی و بلندی همّت و عفّت و عصمت آموزند تا هر کاری را شروع نمايند از عهده برآيند.
زيرا در خصوص تربيت اطفال امّهات بايد نهايت اهميّت بدهند و همّت بگمارند زيرا شاخه تا تر و تازه است هر نوع تربيت نمائی تربيت شود پس امّهات بايد طفلان خوردسال را مانند نهالها که باغبان میپرورد پرورش دهند شب و روز بکوشند که در اطفال ايمان و ايقان و خشيت رحمان و محبّت دلبر آفاق و فضائل اخلاق و حسن صفات تأسّس يابد مادر اگر از طفل حرکت ممدوحی بيند ستايش کند و تحسين نمايد و تطييب خاطر طفل کند و اگر ادنی حرکت بيفائده صدور يابد طفل را نصيحت کند و عتاب نمايد و بوسائط معقوله حتّی زجر لسانی جزئی اگر لازم باشد مجری دارد ولی ضرب و شتم ابداً جائز نيست زيرا بکلّی اخلاق اطفال از ضرب و شتم مذموم گردد *